...
๏ ศาสดามาแต่ไหนกันเล่านี่ ?
เปี่ยมบุญญาบารมีมากมรรคผล
อวดอภินิหารกล้าท้าประจญ
หรืออะไรดลใจให้กระทำ ..
๏ ที่พร่ำพรมน้ำมนต์ผลประโยชน์
งานฉลองสมโภชเช้าหรือค่ำ
กี่วิญญาณทรมาทารกรรม
นิ้วที่ท่านชี้นำมีกี่นิ้ว
๏ ก็ปรากฏการณ์เกลือกแค่เทือกเถา
ทำกันโดยทำเนาเพราะท้องกิ่ว
สร้างละครกันให้เปลืองเรื่องชิวชิว
ผู้ก่อกรรมใจปลาซิวหรือซาตาน
๏ พุทธศาสนิกชนบ่นกันอุบ
เขาปล่อยไก่ไล่ตะครุบทุกสถาน
หวังในเสียงสรรเสริญอย่างเนิ่นนาน
กลับได้เพียงสันขวานผู้ซ่านธรรม
๏ ไม่เคยพบอย่างไรยังได้เห็น
คนทำเลวตัวเป็นเป็นคอยเหยียบย่ำ
ย่ามความหวังวิวาทะคนrะยำ
ทั้งน้ำความน้ำคำทั้งพร่ำเพ้อ
๏ อารมณ์เอยอารมณ์รักอย่าหักโหม
ห่วงหัวใจโทรมโทรมคอยเสนอ
วันนี้หยาบกระด้างอ้างอิงเธอ
เพราะประเจิดประเจ้อเพียงเผลอใจ
๏ บนแผ่นดินและเมืองที่เคืองคับ
หวังอะไรในระยับจับต้องได้
ฤดูกาลผ่านมาแล้วผ่านไป
มองไม่เห็นความเป็นไทยในตาเธอ ๚ะ๛
----------
ปรากฏการณ์ต่างมากมายที่ไม่เคยเห็น ก็ได้เห็นกันใน พ.ศ.นี้ที่ได้ยินไม่เคยชัด ก็มาชัดเอาใน พ.ศ.นี้
การเลือกใช้คนเพียงเพื่อปกป้องสถานสมบัติอันมหาศาลมันกำลังกลืนกินใจตัวเองเข้าไปทุกขณะ
สังคมกำลังตามตอบโจทย์ที่เคยตอบไม่ได้
ทีละข้อ .. ทีละข้อ ..
ถึงเวลาต้องส่งข้อสอบจะเป็นอย่างไร
ที่จริงแล้วบางสถานะไม่มีสิทธิเลือกข้างเสียด้วยซ้ำ
แต่กับอาการร่านทุรนออกมาแบบนี้
มันกลับแสดงให้เห็นถึงความฟุ้งซ่านอย่างร้ายกาจถึงสิ่งที่เคยมี มีอยู่แล้ว และยังไม่พอ ...
ละครยังไม่จบดันทะเล่อทะล่าออกมาหน้าเวที !
คนสี่สุภาพ
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P7207100/P7207100.html
วันจันทร์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น