...
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
ประชาชน-อำนาจเห็นเป็นเส้นขนาน
สวัสดิการ,รัฐ,วิวัฒนาการ
ดื่มด่ำความตายด้านผู้ดำรง
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
ความตกต่ำตอกย้ำใครสูงส่ง
เสรีภาพ,ความฝัน,ความมั่นคง
พบเพียงเมืองลุ่มหลงในรักลวง
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
ใครผู้กำความเป็นไปในเมืองหลวง
ใช่ผู้นำปรารถนาชนทั้งปวง
หลอกให้เราพึ่งดวงชะตาดาว
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
จวบวันคืนมึดค่ำดำเป็นขาว
เขากดหัวให้เชื่องทุกเรื่องราว
ประวัติศาสตร์,กลิ่นคาวข้อยกเว้น
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
โศกเศร้าแสนระส่ำเป็นเครื่องเซ่น
ไร้อารยะยังตอกย้ำว่ากรรมเวร
รากเพียงซากกากเดนการดำรง
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
ยิ่งยากจนยิ่งตอกย้ำความสูงส่ง
เสรีภาพ,ความฝัน,ความมั่นคง
ใช้รัก,โลภ,โกรธ,หลงทำสงคราม
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
ท่ามกลางโศกนาฏกรรมมีคำถาม ?
ไร้คำตอบความหมายอันง่ายงาม
กลับแฝงเงาเข้าคุกคามการครอบครอง
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
ยุคสมัยยิ่งตอกย้ำความหยิ่งผยอง
เจตนา,พฤติกรรม,การลำพอง
ผู้เห็นกองซากปรักเป็นผักเป็นปลา
เหมือนคร่ำครวญซ้ำซ้ำ
ใครจักเป็นผู้ชี้นำในปรารถนา
ถามประชาชนบ้างสิวะ,พระราชา
แผ่นดินการบูรณาใครเบียดบัง ?
สวัสดีวันอาทิตย์ครับ
ว ฒ น
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/id/11881
วันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น