๏ ผ่านฟ้าลีลาศ ๚ะ๛

...

๏ กี่พวงหรีดร่วมรำลึกประวัติศาสตร์

สังเวยกับอำนาจอย่างสาดเสีย

โลกรับรู้กันทั่วว่านัวเนีย

กรอกลายมือลายเมียรับประกัน

๏ ร่วมเรียนรู้ต่อกี่ครั้งยังไล่ล่า

เสรีภาพปรารถนาถูกหยามหยัน

ยิ่งเห็นความวิบัติชัดทุกวัน

ร่วมคุกคามฆ่าฟันเพื่อบรรลุ

๏ และแล้วก็เวียนวัฏรัฐประหาร

เอาเลือดเนื้อสร้างตำนานอันเอกอุ

หวังว่าในบุญญาเขาสาธุ

จารึกรักบรรจุให้จงรัก

๏ หรือสาเหตุสาหัสประวิตศาสตร์

มันโน้มนำอำนาจอันแน่นหนัก

ใครเกี่ยวใครแก่งแย่งใครแช่งชัก

ชิงก้าวข้ามซากปรักสักการะ

๏ หลังสวดวิญญาณส่งซากศพฝังกลบหลุม

คลี่ผืนธงชาติคลุมให้สวยสะ

วิวาทะ,เสวนาวิวาทะ

ชาติไม่มีการชำระเกีรยติยศ

๏ ก็เชิญพวกเรายืนสงบเคารพรำลึก

ร่วมประวัติศาสตร์ร่ำจารึกคำโป้ปด

ลดธงลงครึ่งเสาเศร้ารันทด

อีกหนึ่งบันทึกทรยศอันหยาบช้า ๚ะ๛

_________________

วฒน.

17 พ.ค.52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=803374

แด่ทุกท่านที่เกิดและตายในวันนั้น

วันนั้นไม่ว่าใครจะพาใครไปตาย หรือไปหาที่ตายกันเองก็ตาม
วันนี้มันได้สะท้อนความอ่อนแอไปให้ความเข้มแข็งของอำนาจนอกระบอบเห็นอย่างแจ่มชัด


การทวงคืนอำนาจถึงได้ตามไล่ล่าเสรีภาพอย่างบ้าคลั่ง
กี่หยดเลือด กี่หยาดน้ำตา ไม่เคยช่วยชำระประวิติศาสตร์หน้าไหนๆได้เลย
ยิ่งถูกซ้ำด้วยพวงหรีดและพิธีการอันฉาบฉวยยิ่งชอกช้ำไปมากกว่าเก่า


มหานครไม่เป็นไรแต่หัวใจมันเจ็บช้ำ
วันนี้ลุงจำลองของผมยังอยู่ดีกินดี ลุงพัลลพของผมยังสุขสบาย ลุงสุจินดายังออกรอบอย่างมีความสุข ลุงสุรินทร์เป็นเลขาธิการอาเซี่ยน ฯลฯ
ผมและเพื่อนยังอยู่ เธอยังอยู่ ฉันยังอยู่


แต่เขาเหล่านั้นตาย ...


หากชำระประวิตศาสตร์ทำได้ด้วยการสั่งพวงหรีดจากร้านใกล้ๆบ้าน
สั่งแล้วก็จบ ...
จะมีประโยชน์อะไรที่มีชีวิตอยู่บนกองซากปรัก

ขอให้วิญญาณวีรชนคนตายทั้งหลายจงนอนสงบนิ่งเป็นเวลานิจนิรันดร์
ให้กับคนเป็นเหล่านี้ และเหล่านั้นด้วยเถิด


ก่อนที่จะพบกันอีกครั้งในพฤษภารำลึกปีหน้า
สวัสดีครับ