วันศุกร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

๏ เขียนจดหมายรักถึงความรัก ๚ะ๛

...

๏ ถึงความรัก ...
เท่าทักทายรู้จักรักอ่อนหวาน
เชิญเจ้าเข้ามาสิใจผลิบาน
เพียงลมพัดผ่านก็พร่ำเพ้อ

๏ ถึงความงดงาม ...
งอกเงยทุกโมงยามยามพลั้งเผลอ
จากกันถึงกันฉันถึงเธอ
หลังนกละเมอเรียกกู่ร้อง

๏ ถึงความฝัน ...
ระหว่างวันลับเลือนรายเพื่อนผอง
ย่อโลกระยับลงรับรอง
ทุกผู้เกี่ยวข้องเคียงสัมพันธ์

๏ ถึงความรู้สึก ...
หัวใจส่วนลึกฤๅไหวหวั่น
มิตรภาพรับทราบพร้อมเพรียงกัน
เพลงพร่ำรำพันเพื่อพานพบ

๏ ถึงความหวัง ...
เส้นทางจีรังจงบรรจบ
เพียงลมพัดผ่านใช่ทานทบ
ทุกองคาพยพใช่ลบเลือน ๚ะ๛
.....................

วันนี้เป็นวันที่หลายๆวันมารวมกันโดยพฤตินัย และนิตินัยผมรู้จักวันแห่งความรักมากกว่าวันวาเลนไทน์

รู้จักหัวใจตั้งแต่เริ่มรู้จักรักและรักเสมอมามาตั้งแต่วันที่เริ่มรักใช้รักอย่างฟุ่มเฟือยมาตลอด

ไม่เคยกลัวว่าจะหมดรักเพียงเพราะมีคนคอยเติมรักให้ตลอดเวลาชีวิตมีความรักเป็นรายวัน รายสัปดาห์ รายปักษ์ รายเดือน และรายปี

ต่ออายุสมาชิกให้หัวใจมาโดยตลอดด้วยทฤษฎีแห่งรักที่ว่า "ใจกว้าง ไม่ใช่หลายใจ "
แด่พายุโซนรักทุกลูกที่พัดผ่านหัวใจทุกดวง

วฒน
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic.php?id=777509

My Valentine : Martina Mcbride

ไม่มีความคิดเห็น: