๏ ผู้ตะบี้ตะบันเกียรติยศ ๚ะ๛

...
๏ อย่าหวังเลยยุคสมัย
ว่าจะก้มหัวให้ใครอย่างโง่เขลา
หลังอดีตเอาเปรียบไล่เหยียบเอา
ปัจจุบันเช็ดเงาอันโสมม


๏ ร่องรอยข้อเท็จจริงทิ้งเศษซาก
หลงบ่วงกรรมวิบากที่เพาะบ่ม
จริยธรรมสมสู่อยู่ในตม
เขาเชื้อเชิญขื่นขมเข้าคืบคลาน


๏ สรรพบท,บริบท,สภาวะ
โลกเริงร่านราคะ ร่าน และร่าน
เมืองมากวิวาทะวิจารณญาณ
ป่วยไข้จินตนาการก้องเกริกฟ้า


๏ สามัญสู่สูงสุดมนุสสติ
แอบอ้างอวดอุตริดิโพลมา
จบดอกเตอร์ใช่เจนจัดปรัชญา
อาบน้ำร้อนมากกว่าก็หนังเกรียม


๏ มิ่งเมืองนี้อัจฉริยภาพจงซาบซึ้ง
แซดกันให้หูผึ่งเอ็มโพเรี่ยม
ห่วงภาพรักตื่นตระหนกพรากอกเรียม
เมื่อโลกริเท่าเทียมรีบทักท้วง


๏ อย่าหวังเลยยุคสมัย
จักสูงสุดให้สาใจใครจาบจ้วง
ก็เฆี่ยนมันให้คลั่งเลือดหลั่งรวง
จารีตจากหอหลวงถึงปวงชน


๏ อย่าหวังเลยยุคสมัย
มหานครบอดใบ้และไม่บ่น
เมืองทั้งเมืองเหอเออและเปรอปรน
สูงสุดสามัญชนคนละชั้น


๏ สรรพบท,บริบท,สภาวะ
ใจแตกตื่นตรรกะความก๋ากั่น
โลกซาบซึ้งสรรเสริญเจริญพันธุ์
ผู้ตะบี้ตะบันเกียรติยศ ๚ะ๛




__________________




สวัสดีสีแดงครับ
วฒน
11 ส.ค. 52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=826922