๏ สู่สามัญ ๚ะ๛

...

๑ ...

๏ เธออยู่ที่นี่ ฉันอยู่ที่นั่น
บาทวิถีสามัญอันสูงค่า
พร้อมพลังพลวัตเต็มอัตรา
ขับเคลื่อนปรารถนาที่เท่าเทียม

๏ รวงถนนเรียงรายดอกไม้รอบ
ลางชื่นชมคำตอบในกรอบเหลี่ยม
รอบเมืองอันศิวิไลซ์เริ่มไหม้เกรียม
โลกไม่ได้สงบเสงี่ยมตามเป็นจริง

๏ เมื่อไม่มีความแตกต่างระหว่างฝัน
รักมีสิทธิ์ดึงดันในความนิ่ง
และรักมีสิทธิ์เงียบใจในไหวติง
ล้วนแล้วทุกสรรพสิ่งแห่งชีวิต

๏ ตื่นขึ้นเถิดเหล่านักฝัน
เพื่อชื่นชมภาพอันบรรจงวิจิตร
ค้นทุกคำถามในนามของความคิด
จินตนาการนิรมิตนิจนิรันดร์

๏ เธออยู่ที่นั่น ฉันอยู่ที่นี่
ในทุกทุกพื้นที่ย่อมมีฝัน
เท่าที่ใจส่งถึงรำพึงรำพัน
บาทวิถีสามัญวันเวลา

๏ ก่อนเกินกู่ฤดูกาลจักผ่านผัน
ในเงามืดพลันแสงวาวนั้นพราวค่า
ลางเลือนยิ่งชัดแล้วในแววตา
จุดบรรจบแห่งมายาที่ล้าโรย

๏ หากทุกทุกหัวใจไม่เป็นอื่น
ร่วมก้าวข้ามวันคืนอันแห้งโหย
ลมระบัดศตวรรษโลกจักโบกโบย
ท้องถนนโปรยปรากฏการณ์ ๚ะ๛


๒...

๏ ตื่นขึ้นเถิดมวลมหาประชาราษฎร์
แดงด้วยเลือดรักชาติจักฉาดฉาน
เต็มพลังสั่งสมอุดมการณ์
ร้องขับไล่เผด็จกาลกีณี

๏ บนวิถีแห่งสาวกยกกระบัตร
อัตตาแจ้งแจ่มชัดถนัดถนี่
แว่วเสียงหวีดแห่งจารีตประเพณี
มโหฬารมโหรีประโคมร้อง

๏ ไม่มีแล้วคีตกาลใดหวานกว่า
กว่าเสียงแห่งปวงประชาประกาศก้อง
เบื้องถนนบวงสรวงท่วงทำนอง
เพลงเสรีจักลำพองอย่างพ้องพาน ๚ะ๛


๓ ...

๏ เธออยู่ที่นี่ ฉันอยู่ที่นี่
ถนนสายไมตรีทอดทางผ่าน
รักขานขับรับรู้ฤดูกาล
กล่อมเห่ดวงวิญญาณให้ยืนยง

๏ อีกสักกี่ก้าวท้าวกี่ก้าวย่าง
บทเพลงผู้เดินทางยังประสงค์
ห้วงสภาวะเหตุเจตน์จำนง
หัวใจเจ้ามุ่งตรงเจตนา


๏ รวงถนนเรียงรายดอกไม้ร่วง
เสียงชื่นชมทักท้วงไถ่ถามหา
กลีบดอกไม้เกลื่อนกลาดเท่ากวาดตา
ยังสวยงามสูงค่าแห่งสามัญ

๏ ยังสวยงามสูงค่าสามัญชน
แม้ดอกไม้ร่วงหล่นร่วงลดหลั่น
เธออยู่ที่นี่ ฉันอยู่ที่นั่น
เพลงรักทอถักฝันวันเวลา

๏ ยังสวยงามสูงค่าสามัญชน
แม้ดอกไม้ร่วงหล่นปนดอกหญ้า
เพลงรักทอถักฝันวันเวลา
ขับเคลื่อนปรารถนาที่เท่าเทียม ๚ะ๛

วฒน 7 ม.ค.52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic.php?id=768579