๏ ระบำหมอกใต้ดอกเมฆ ๚ะ๛

...

๏ ระลอกแล้วระลอกเล่า

ฤดูกาลสูญเปล่าความเศร้าสร้อย

ค่ำคืนคำร้องขอยังรอคอย

คำสัญญาเลื่อนลอยและลาร้าง

๏ ร้อยใจจบทบทวีวจีรัก

ก่อนทักทายรู้จักกลับเหินห่าง

ม่านบังเงาเหงาอย่างเบาบาง

โพ้นฟ้าผู้อำพรางให้ค้างคอน

๏ เถอะเจ้าระบำหมอกใต้ดอกเมฆ

เอาโลกใบวิเวกกลับไปก่อน

คืนปรารถนาในฝันนิรันดร

ฤดีกาลรักย้อนมาหยอกย้ำ

๏ ท่ามกลางอ้างว้างอยู่อย่างนี้

เมืองถูกระบายสีให้เสพส่ำ

จักกี่รักกี่ระลอกใต้หมอกพรำ

จะได้เห็นระบำเมฆเฉกเช่นเดิม ๚ะ๛

_______________

วฒน

5 มิย 52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=807288