จะรักกูไปทำไมอีใจร้าย

...

ที่มา อักษรศาสตร์พิจารณ์ ฉบับที่ 4 ปีที่ 3 กันยายน 2518
http://thaienews.blogspot.com/2010/04/blog-post_18.html

จะรักกูไปทำไมอีใจร้าย
จะวันตายกูก็ไม่มีใจถึง
ตายโหงเสียดีกว่าถ้ารักมึง
ตายห่าเสียให้อึงถ้ามึงมา

มีอย่างที่ไหนอีใจยักษ์
โคตรเง่ามึงนะหนักโกงนักหนา
ข่มเหงคะเนงร้ายไม่นำพา
ข้าทาสอนิจจาเหมือนวัวควาย

โป้ปดคดโกงประชาชน
เพื่อนบ้านหมองหม่นไปทั้งหลาย
มึงยังเก่งกล้าหน้าไม่อาย
อ้างโคตรมาขายไม่ยั้งคิด

อย่างมากก็จริตมึงดีดดิ้น
ร้อยลิ้นกล่าวหาอภิสิทธิ์
นานทีปีหนก็พ่นพิษ
ป้ายสีชีวิตประชาชน

เห็นญาติมิตรยากจนข้นแค้น
ก็ปราโมทย์โลดแล่นทุกแห่งหน
เห็นคนจนก็ส่อเสียดเกลียดคนจน
ขยะแขยงทุกขุมขนทุกครั้งไป

อนิจจาอีบ้าอีหน้าด้าน
ข้าวปลาอาหารมาจากไหน
ที่มึงยัดมึงแดกแปลกแปลกไป
นั่นนะใครเป็นคนทำคนสำคัญ

มึงนอนแดกดอกเบี้ยอยู่เรี่ยราด
ใครกันเป็นทาสเบี้ยจนเสียขวัญ
ที่เมืองใหญ่โตอยู่ทุกวัน
ก็ใครกันเป็นคนพลีทั้งชีวิต

อีชิบหายอีตายโหงอีลงแดง
อย่ามาแกล้งให้กูเห็นเป็นผิดผิด
กูรักมึงมากเท่าใดในชีวิต
ก็เกลียดมึงเสียสนิทไปเท่านั้น

ชาติหน้าถ้ามีกูอย่ามีมึง
ถึงรักกูก็เกลียดไม่แปรผัน
อีงิ้วรายขายหน้าเกินสามัญ
เดี๋ยวกูฟันเสียให้ตาย......อี..........