วันอังคารที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

๏ เมื่อเรามีประธานาธิปดีตั้งนานแล้ว ? ๚ะ๛

...
๏ ให้ตายสิเพื่อนรัก ...
ยืนอยู่กลางซากปรักนานแล้วหรือ ?
สภาวะแวดล้อมพร้อมข่าวลือ
เมืองนี้ถูกกระพืออีกคำรบ

๏ เสียงตะโกนในโรงหนังยังดังแว่ว
ตาผู้ไร้สิ้นแววแห่งซากศพ
ทอดก้าวข้ามความเวิ้งว้างกี่ร่างทบ
สิ้นสุดจักบรรจบทำนบร้าง

๏ พื้นที่การแบ่งปันถูกผันต่อ
หลายหลากเสียงร้องขอร้อยข้ออ้าง
อำนาจแห่งอำพันนั้นอำพราง
หัวใจไม่กระจ่างเจตนา

๏ โลกนี้ยังบัดซบอย่างครบถ้วน
โทษทั้งอมทั้งบ้วนความมุสา
ฝ่าดงความรกชัฏด่านอัตตา
เมฆหมอกม่านมายาจะเผยดาว

๏ เมื่อยังคงอัตคัดรัฐบุรุษ
เท่าที่มีก็ชำรุดและว่างเปล่า
ประชาชนยังร้าวฉานอีกนานยาว
ร้องไห้อย่างปวดร้าวและเจ็บลึก

๏ ให้ตายสิเพื่อนรัก ...
ไหนกันเล่าซากปรักที่ตกผลึก
ในเงียบที่ไหนหรือมีอึกทึก
หัวใจใต้จิตสำนึกจงนึกรั้น

๏ นี่มันเมืองมนุษย์พิสุทธิ์พิศาล
ไม่มีใครอวตารมาจากสวรรค์
หากมันบ้าหนักหนา,ประชาทัณฑ์
ให้ต่ำตกจากบัลลังก์บรรลัย

๏ ต่างคนต่างจุดยืนที่ยืนเหยียบ
เขาผู้ชิงความได้เปรียบไปเป็นใหญ่
หากโลกแห่งเสรีภาพต้องกราบใคร ?
ก็ต้องกราบด้วยใจใช่ไหมวะ !
__________
สวัสดีวันอังคารกว่าๆครับทุกท่าน

วฒน 3 ก.พ. 2552
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic.php?id=775005

ไม่มีความคิดเห็น: