พลันที่เจ้าพัดพรมเพลงดอกหญ้า
อ่อนแรงอย่างไรไม่นำพา
รู้สึกเหนื่อยล้าบ้างหรือยัง ?
๏ ขับกี่ฤดูกาลเคลื่อนผ่านพ้น
พาเอาความสับสนสู่มุ่งหวัง
ร่มกราวฝนไกวใบไม้บัง
ฟากฝั่งสู่ฝั่งลำพังไพร
๏ อาบกลิ่นอุ่นกรุ่นไอในอกฟ้า
แดดรวงดวงจ้าแห่งยุคสมัย
รำเพยเลยช่วงลับล่วงไป
ล่องไหลในกระแสกลางสายลม
๏ ภาระเบื้องหน้ายังพาพัด
ร้อนรนฝนซัดเหน็บหนาวห่ม
เงียบงำขับกล่อมผู้ตรอมตรม
พร่างพรายพัดพรมพรั่งพรูพราว
_____________
เหม็นสาบมนุษย์ก็คุยกับต้นไม้ แมว ปลา ฟ้า ฝน ไปเรื่อย
บางเช้าก็ทักทายสายลม
สวัสดีครับ
วฒน
22 พค.52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=804345
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น