๏ หลังปล่อยใจมวลชนผจญทุกข์
ท่ามกลางความสงบสุขสวนอักษร
บทกวีเวิ้งว้างฝันนิรันดร
เริ่มดัดจริตเร่าร้อนเป็นระยะ
๏ ยิ่งตอกคำย้ำยอกระลอกสมัย
อักขระยิ่งรับใช้กักขฬะ
ร่ำทุเรศเจตนาสภาวะ
ยกถ้อยความยกสัจจะสังฆกรรม
๏ วันนี้ทุนนิยมมันห่มไห้?
ใครเคี่ยวเข็ญการเมืองใหม่มาล้มคว่ำ
ลากร้อยกรองกวีใหญ่ร่วมร่ายรำ
ดื่มด่ำการกระทำอันดักดาน
๏ จมอยู่กับสังคมนิยมที่ล่มสลาย
แต่งงาน,สืบพันธุ์,ตายแล้วแตกซ่าน
สำนีกไหนสำลักไหนหลักการ
ร้อยพันหมื่นชื่นหวานไม่โหยหา
๏ ละจากโต๊ะเสวนาทิ้งสาเหตุ
ความเป็นจริงก็ปฏิเสธทุกเบื้องหน้า
นักไต่รุ้งบวงบุหลันสวรรคา
จักก้าวโค้งขอบฟ้ามาเยี่ยมเยือน
๏ เมื่อเลือกรับใช้มวลสหายแค่ปลายเหตุ
บทกวีไม่ต่างเศษกระดาษเสมือน
เพรียกไปเถิดปรารถนาอันพร่าเลือน
รอให้ดวงดาวเดือนร่วงหล่นทับ ๚ะ๛
________________
สวัสดีครับ
วฒน
19 พ.ค.52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=803783
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น