๏ ความทรงจำแห่งท่วงทำนอง ๚ะ๛

...
๏ ละสายตาจากนิรันดร์ฉันอยู่นี่
มีเสียงเพลงบทกวีเป็นที่มั่น
กาลเวลากล่อมเกลาในเงานั้น
ท่ามกลางคืนและวันฝันติดตาม

๏ เธอยังอยู่ในนามของความรัก
ความทรงจำรู้จักแม้หักห้าม
ศรัทธาคงค้นค่าอันงดงาม
ทุกข์ยากแห่งโมงยามจิตวิญญาณ

๏ โดยลำนำทำนองท้องถนน
วิถีเมืองวิถีคนเพียงพ้นผ่าน
ปรารถนาแหวกว่ายทุกสายธาร
เร่งเร้าการผลิบานแห่งชีวิต

๏ แหละไม่รู้วันใดจะไหวหวั่น
บนเส้นทางอักษรสรรค์วรรณวิจิตร
แม้ควรความง่ายงามในความคิด
อาจจะพลาดแผกทิศไปแผกทาง

๏ เมื่อถึงวันพลั้งเผลอเธอและฉัน
บนความแตกต่างกันเหมือนไม่ต่าง
ในทรงจำมีบ้างที่เลือนราง
หัวใจจึงเคว้งคว้างในบางคราว

๏ อย่าปล่อยความเป็นไปได้ดื่มด่ำ
คอยตักเตือนตอกย้ำทุกย่ำก้าว
หากเดือนรักมืดมิดจุมพิตดาว
แสงแห่งรักจะพราวจนพร่างฟ้า ๚ะ๛

มีคนเคยบอกว่า...
ตีลูกให้ถึงดวงจันทร์แม้พลาดพลั้งก็ยังอยู่ท่ามกลางดวงดาว

ฝากเพลงน่ารักๆไว้ฟังกันครับ เพื่อนกัน : เบิร์ท & ฮาร์ท*

วฒน 26 ธค 51
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic.php?id=764828