วันศุกร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

๏ ลมหายใจอันดามัน ๚ะ๛


...


เคล้าคลื่นเลลมเลขับเห่กล่อม

โลกทั้งใบหล่อหลอมความเดียงสา

กระทั่งการสูญเสียผันผ่านมา

พัดเอาความเหว่ว้าเข้ามาเยือน




เสียงหายใจเสียงนั้นยังหยัดอยู่

ส่งอารมณ์รับรู้ไปสู่เพื่อน

ฤดูกาลเลยผ่านสัญญาณเตือน

ความเป็นจริงขับเคลื่อนเข้าถมทับ




เงาสะท้อนท้องน้ำคงความหมาย

ดาวกระพริบเดือนหงายตะวันขับ

บทเพลงปรารถนาการลาลับ

อรุณรุ่งคงพร้อมสรรพกับชีวิต




จากท้องเลทอดหวังยังฝั่งฝัน

ลมหายใจอันดามันมาทวงสิทธิ์

ฟ้าสีครามอย่างดงามแค่ความคิด

ให้ความรักเป็นเข็มทิศที่ถูกทาง ๚ะ๛


วฒน.

29 พต.52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=805966


วันพฤหัสบดีที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

๏ ถี่ถ้วน ๚ะ๛


...


กี่กระแสต่อกระแสก็สาดเสีย

เต็มไปด้วยแรงเชียร์ที่สอดใส่

คนหลงทางหลงทิศคิดกันไกล

ขีดกรอบครอบใครใครเข้าครอบครอง




เมื่อกฎเกณฑ์ความใคร่ใกล้ขีดสุด

ต่อมสามัญของมนุษย์ก็บกพร่อง

ยังปลายยอดยิ่งใหญ่อยากไปจอง

อยู่บนภูนั่งมองมหานคร



ทุกทุกเรื่องบัดสีต้องถี่ถ้วน

โลกไม่มีที่ใคร่ครวญหรือเห่าหอน

เส้นสมองรอยหยักทุกวรรคตอน

ซีกแห่งความสำส่อนซับซ้อนทับ



หลังฉากสามานยภาพอันฉาบฉวย

พฤติกรรมเฮงซวยไม่ได้ศัพท์

เปลือกแห่งปมปัญหาคณานับ

ถูกเขารุกสำรับมาจับร้อย




อาศัยความหนักแน่นเป็นแผ่นผืน

พลาดไปจากจุดยืนอย่าปากพล่อย

หากปล่อยนักการเมืองว่าขี้ข้าพลอย

ก็ได้แต่เลียตีนรอยคอยรับใช้ ๚ะ๛





____________

วฒน

28 พ.ค. 52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=805648


 

วันอังคารที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

๏ ในอ้อมกอดของความหวั่นไหว ๚ะ๛

...

แต่ละจุดแต่ละจุดยั้งยุดก้าว

ร้อยเรื่องราวนับเนื่องหลากเรื่องราว

ล้วนแยกรอยแตกร้าวระหว่างใจ



หนีร้อนจากโลกหนึ่งถึงหนึ่งโลก

ยังคงเห็นดอกโศกบานสดใส

รายธารน้ำรกเรื้อด้วยเชื้อไฟ

หรืออบอุ่นหนาวในอบอุ่นนั้น



ใกล้เส้นทางก้าวสู่ก้าวกลับยาวกว่า

ถนนสายปรารถนาเกลื่อนนักฝัน

กี่บทเพลงล่มสลายกี่สายพันธุ์

ตกอยู่ใต้ดวงจันทร์ตะวันลา



นี่ต่างหากโลกทัศน์,รัตนโกสินทร์

ไม่เห็นไม่ได้ยินกลับชัดกว่า

ภาพฉายโชนฉากฉาวอันพราวตา

แจ่มชัดในคุณค่าแห่งสามัญ



จากทฤษฎี,นามธรรมถึงจำอวด

แลกกับความเจ็บปวดผู้เหหัน

ตระหนกในตัณหาสารพัน

เงาอดีตไล่ทันแหละรุกเร้า



เมื่อจุดหมายต่างจุดหมายที่ปลายถนน

ความรักทำตกหล่นบนทางเศร้า

หัวใจเจ้าไหววูบจากรูปเงา

ก็ปล่อยให้เงียบเหงาเฝ้าทบทวน ๚ะ๛


 

วฒน.

26 พ.ค.52

 http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=805269


วันศุกร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

๏ สายลมรัก ๚ะ๛

...

อยากถามสายลม

พลันที่เจ้าพัดพรมเพลงดอกหญ้า

อ่อนแรงอย่างไรไม่นำพา

รู้สึกเหนื่อยล้าบ้างหรือยัง ?



ขับกี่ฤดูกาลเคลื่อนผ่านพ้น

พาเอาความสับสนสู่มุ่งหวัง

ร่มกราวฝนไกวใบไม้บัง

ฟากฝั่งสู่ฝั่งลำพังไพร


อาบกลิ่นอุ่นกรุ่นไอในอกฟ้า

แดดรวงดวงจ้าแห่งยุคสมัย

รำเพยเลยช่วงลับล่วงไป

ล่องไหลในกระแสกลางสายลม



ภาระเบื้องหน้ายังพาพัด

ร้อนรนฝนซัดเหน็บหนาวห่ม

เงียบงำขับกล่อมผู้ตรอมตรม

พร่างพรายพัดพรมพรั่งพรูพราว



_____________

เหม็นสาบมนุษย์ก็คุยกับต้นไม้ แมว ปลา ฟ้า ฝน ไปเรื่อย
บางเช้าก็ทักทายสายลม

สวัสดีครับ

วฒน

22 พค.52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=804345


วันอังคารที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

๏ นะนั่นนี่นะถี่ยิบ จะลาลับจะลาลับ ๚ะ๛

...

๏ ประกาศเกีรยติคุณกร่าง
ประกอบหว่างทะเลไหว
อรุณรางสว่างไร
มิเห็นแหวกและว่ายงม

๏ ละอ้างวิทยาศาสตร์
อโนดาดจะทับถม
จิหวานอื่นรึขื่นอม
นะพับผ่าประดาน้ำ

๏ ฤดูกาลลดาลกริ้ว
อฟอสซิลจะเสื่อมทราม
ละหวั่นคิดวินิจความ
วิเคราะห์ใคร่วินัยควร

๏ ทะเลจาง ณ จวนค่ำ
ตะวันต่ำจะติดอวน
จะงมฤๅมิงมล้วน
อุราร้อนรึพรทิพย์

๏ อนาจหนออควอเรี่ยม
ณ อกเรียมละห้อยปริบ
นะนั่นนี่นะถี่ยิบ
จะลาลับจะลาลับ ...
____________

สวัสดีครับ

วฒน
21 พ.ค.52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=804106

ไม่แน่ใจว่าเชิงอรรถ หรือเชิงอัด

๏ ภูมิ..คุ้มกันบกพร่อง ๚ะ๛

...


๏ ทุกวันนี้ที่เห็นป้ายประกาศ
วางเกะกะเรี่ยราดสองข้างถนน
สอนให้คนทำดี-ดีเหมือนตน
บรรลุยังมรรคผลอยู่คนเดียว


๏ มหานครภูมิคุ้มกันมันสั่นเทิ้ม ?
ไม่มีความเหิมเกริมกล้าข้องเกี่ยว
นึกขยาดความชั่วตัวเป็นเกลียว
หรือกลัวการโดดเดี่ยวสถานะ


๏ ไม่เอาน่ามหาชนใช่คนโง่
และตัวหนังสือใหญ่โตใช่ตรรกะ
เมื่อไม่สิ้นปรารถนารากราคะ
มันก็เสื่อมสมรรถนะจะเหนี่ยวโน้ม


๏ งบประมาณก็เปลืองเมืองก็รก
ปรัชญายิ่งโกหกยิ่งหักโหม
หมดคำถามหาคำตอบปลอบประโลม
หยุดช่วยกันรุมโทรมจริยธรรม


๏ หากคนดีจะดีได้อยู่ใต้ฟ้า
รัฐบาลยังปวารณาทุกเช้าค่ำ
ยกประโยชน์ความชอบเป็นกอบเป็นกำ
โฆษณาก็ชวนช้ำทุกสำนวน ๚ะ๛


_______________

สวัสดีครับ
วฒน
20 พ.ค. 52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=803948


ประเทศไทยยังหลงอยู่กับคำยกยอปอปั้น
เมืองยังตกอยู่ใต้คำโฆษณาชวนเชื่อต่างๆจากหน้าจอโทรทัศน์
และเรี่ยราดอยู่ตามข้างทาง

วันนี้ผู้บริโภคอย่างเราต้องหันมาทำความเข้าใจว่าสิ่งไหนจริงสิ่งไหนลวง
ต้องกรองกันอย่างพินิจพิเคราะห์ถี่ถ้วน
แต่มันก็ดีไปอย่างที่เมื่อประชาชนตัวใหญ่ขึ้น เมืองก็เล็กลงโดยปริยาย
คำโกหกต่างๆไม่สามารถผ่านหูผ่านตาไปง่ายได้เหมือนเก่า

สภาวะอากาศแบบบ้านเราไม่ต้องดิ้นรนให้ตัวขาวเหมือนหยวกแช่น้ำปูน
อย่างที่หลายๆครีมพยายามคนหาตัวยามาให้ก็ได้
ปล่อยให้ฟ้าฝนลมแดดทำหน้าที่อย่างเที่ยงธรรมของมันไป

สภาวะจิตใจแบบบ้านเราขณะนี้มันโหยหาความถูกต้องเสียจนไม่มีคำกล่าวอ้างใดใด
มาปฏิเสธทุกเส้นทางที่จะไปถึง
อันนี้เป็นความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ ที่ฟ้าฝนไม่ได้รับอนุญาตให้ข้องเกี่ยว

๏ ปรากฎการณ์จงรัก ๚ะ๛

...

๏ ปรากฏการณ์จงรักพยักเพยิด
ลิขสิทธิ์ห้ามละเมิดผู้รับเหมา
ใต้หมอกฟ้าเมฆครึ้มสีทึมเทา
ละอองฝุ่นบางเบาลอยฟ่องฟุ้ง

๏ โดยไม่มีสาเหตุพระเดชเดือด
กลัวความหลงแห้งเหือดเหมือนละหุ่ง
จึงชัดในเจตน์แจ้งจับแต่งปรุง
บารมีคละคลุ้งฉาบรุ้งฉาย

๏ เพียงพระคุณถูกเชิดจนเลิศล้น
เบี้ยรายทางตกหล่นอย่างมักง่าย
เพื่อเติมเต็มวิปลาสปราสาททราย
อัจฉริยภาพแพรวพรายพรรณนา

๏ กลัวอดีตช้ำชอกตามหลอกหลอน
หัวใจจึงสำส่อนคำมุสา
เหลื่อมล้ำกระทั่งเศษเวทนา
แบ่งแยกปรารถนาสารพัน

๏ หวังฤๅลมจงรักจักพัดหวน
ฤดูกาลเรรวนจนหวาดหวั่น
วันนี้คำแช่งชักหนักทุกวัน
เมืองต้องมนต์อาถรรพ์คำสัญญา ๚ะ๛

________________

ไม่ว่าใครไปทำสัญญาหน้าท่อนจันทร์อะไรกับใครไว้เมื่อปี ๒๓๐๐ ล่วงมา

ไม่ว่าก้อนหินที่ใช้รองเลือดจะถูกเก็บไว้ที่วัดไหนก็ตาม

ผู้ปล้นสดมภ์เหล่านี้ก็ได้รู้ซึ้งถึงคำว่าขบฏนับปรากฎครั้งไม่ถ้วนอดีตยังตามหลอกหลอนอนาคตแบบหายใจรดต้นคอ

วันนี้ไม่ใช่การแย่งชิงเพื่อตั้งตนเป็นใหญ่เพียงแต่เป็นการทวงถามถึงสิทธิอันควรจะได้รับอย่างที่ควรจะเป็น
และไม่มีประโยชน์อันใดเลยที่จะนับกดทับอำนาจนั้นไว้

...เพียงเพื่อตอบสนองความกระหายทะยานอยากของจิตใจ ไปจนถึงมรดกแห่งเจ้าคุณปู่จะปล่อยให้ความเท็จคู่ขนานกับความเป็นจริงจนไม่มีทางบรรจบก็เป็นการดูถูกความเป็นไปของโลกจนเกินงามและเมื่อความงามมันง่ายไปก็ไม่งามสวัสดีครับ

วฒน
19 พ.ค.52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=803880

วันจันทร์ที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

๏ ไต่รุ้งเรืองรอง ๚ะ๛

...

หลังปล่อยใจมวลชนผจญทุกข์

ท่ามกลางความสงบสุขสวนอักษร

บทกวีเวิ้งว้างฝันนิรันดร

เริ่มดัดจริตเร่าร้อนเป็นระยะ



ยิ่งตอกคำย้ำยอกระลอกสมัย

อักขระยิ่งรับใช้กักขฬะ

ร่ำทุเรศเจตนาสภาวะ

ยกถ้อยความยกสัจจะสังฆกรรม



วันนี้ทุนนิยมมันห่มไห้?

ใครเคี่ยวเข็ญการเมืองใหม่มาล้มคว่ำ

ลากร้อยกรองกวีใหญ่ร่วมร่ายรำ

ดื่มด่ำการกระทำอันดักดาน



จมอยู่กับสังคมนิยมที่ล่มสลาย

แต่งงาน,สืบพันธุ์,ตายแล้วแตกซ่าน

สำนีกไหนสำลักไหนหลักการ

ร้อยพันหมื่นชื่นหวานไม่โหยหา



ละจากโต๊ะเสวนาทิ้งสาเหตุ

ความเป็นจริงก็ปฏิเสธทุกเบื้องหน้า

นักไต่รุ้งบวงบุหลันสวรรคา

จักก้าวโค้งขอบฟ้ามาเยี่ยมเยือน



เมื่อเลือกรับใช้มวลสหายแค่ปลายเหตุ

บทกวีไม่ต่างเศษกระดาษเสมือน

เพรียกไปเถิดปรารถนาอันพร่าเลือน

รอให้ดวงดาวเดือนร่วงหล่นทับ ๚ะ๛



________________


สวัสดีครับ

วฒน

19 พ.ค.52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=803783

วันเสาร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

๏ ผ่านฟ้าลีลาศ ๚ะ๛

...

กี่พวงหรีดร่วมรำลึกประวัติศาสตร์

สังเวยกับอำนาจอย่างสาดเสีย

โลกรับรู้กันทั่วว่านัวเนีย

กรอกลายมือลายเมียรับประกัน




ร่วมเรียนรู้ต่อกี่ครั้งยังไล่ล่า

เสรีภาพปรารถนาถูกหยามหยัน

ยิ่งเห็นความวิบัติชัดทุกวัน

ร่วมคุกคามฆ่าฟันเพื่อบรรลุ



และแล้วก็เวียนวัฏรัฐประหาร

เอาเลือดเนื้อสร้างตำนานอันเอกอุ

หวังว่าในบุญญาเขาสาธุ

จารึกรักบรรจุให้จงรัก




หรือสาเหตุสาหัสประวิตศาสตร์

มันโน้มนำอำนาจอันแน่นหนัก

ใครเกี่ยวใครแก่งแย่งใครแช่งชัก

ชิงก้าวข้ามซากปรักสักการะ



หลังสวดวิญญาณส่งซากศพฝังกลบหลุม

คลี่ผืนธงชาติคลุมให้สวยสะ

วิวาทะ,เสวนาวิวาทะ

ชาติไม่มีการชำระเกีรยติยศ



ก็เชิญพวกเรายืนสงบเคารพรำลึก

ร่วมประวัติศาสตร์ร่ำจารึกคำโป้ปด

ลดธงลงครึ่งเสาเศร้ารันทด

อีกหนึ่งบันทึกทรยศอันหยาบช้า ๚ะ๛




_________________

วฒน.

17 พ.ค.52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=803374


แด่ทุกท่านที่เกิดและตายในวันนั้น

วันนั้นไม่ว่าใครจะพาใครไปตาย หรือไปหาที่ตายกันเองก็ตาม
วันนี้มันได้สะท้อนความอ่อนแอไปให้ความเข้มแข็งของอำนาจนอกระบอบเห็นอย่างแจ่มชัด


การทวงคืนอำนาจถึงได้ตามไล่ล่าเสรีภาพอย่างบ้าคลั่ง
กี่หยดเลือด กี่หยาดน้ำตา ไม่เคยช่วยชำระประวิติศาสตร์หน้าไหนๆได้เลย
ยิ่งถูกซ้ำด้วยพวงหรีดและพิธีการอันฉาบฉวยยิ่งชอกช้ำไปมากกว่าเก่า


มหานครไม่เป็นไรแต่หัวใจมันเจ็บช้ำ
วันนี้ลุงจำลองของผมยังอยู่ดีกินดี ลุงพัลลพของผมยังสุขสบาย ลุงสุจินดายังออกรอบอย่างมีความสุข ลุงสุรินทร์เป็นเลขาธิการอาเซี่ยน ฯลฯ
ผมและเพื่อนยังอยู่ เธอยังอยู่ ฉันยังอยู่


แต่เขาเหล่านั้นตาย ...


หากชำระประวิตศาสตร์ทำได้ด้วยการสั่งพวงหรีดจากร้านใกล้ๆบ้าน
สั่งแล้วก็จบ ...
จะมีประโยชน์อะไรที่มีชีวิตอยู่บนกองซากปรัก

ขอให้วิญญาณวีรชนคนตายทั้งหลายจงนอนสงบนิ่งเป็นเวลานิจนิรันดร์
ให้กับคนเป็นเหล่านี้ และเหล่านั้นด้วยเถิด


ก่อนที่จะพบกันอีกครั้งในพฤษภารำลึกปีหน้า
สวัสดีครับ