วันอังคารที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2552

๏ บางถ้อยคำ ๚ะ๛

...

๏ เมืองและการรอคอยบางถ้อยคำ
เสียงที่เคยตอกย้ำความปรารถนา
ว่าอยู่เหนือความเชื่อเหนือเวลา
และอยู่เหนือคราบน้ำตาประชาชน ?

๏ กี่คำตอบที่เป็นไป,ไม่ใช่คำตอบ
หวังสิจะปลุกปลอบการสับสน
สภาวะใจลอยเลื่อนแหละเปื้อนปน
โลกเบื้องล่างเบื้องบนและเบื้องลึก

๏ ทรยศกันกี่ครั้ง,ช่างทรยศ
เปิดประตูต้อนรับกบฎอาญาศึก
มหานครวิปริตจิตสำนึก
ผู้ปกครองตกผลึกเผด็จการ

๏ ภาพเชิงซ้อนชำแรกซับแทรกซ้อน
รู้สึกอันไหวอ่อนรับรสซ่าน
สู่แผ่นดินวิบัติวิวัฒนาการ
ติดกับดักความดักดานทฤษฎี

๏ ติดกับดักความสูงสุดมนุสสา
หลงทางผู้บูรณาจนผิดผี
บรรเลงเถิดเพลงฉาวโฉ่มโหรี
ท่วงทำนองดนตรีฆาตกรรม

๏ เมืองไร้การรอคอยบางถ้อยแถลง
สิ้นสุดการสำแดงฉากซ้ำซ้ำ
ข้ามเส้นกั้นบัดสี,การชี้นำ
ฉุกกระชากความตกต่ำให้ชี้ฟ้า

๏ แหละจากความสับปลับ,นับครั้งไม่ถ้วน
ร่วมก่อร่างสร้างกระบวนการปรารถนา
ประชาชนเลี้ยงไม่เชื่อง,เมืองมายา
ปลดแอกบูรณาการบัดซบ

๏ เมืองไร้การรอคอยบางถ้อยคำ
เสียงที่เคยตอกย้ำไม่รู้จบ
นับวันยิ่งหลุดจากเงาความเคารพ
ความทรงจำอพยพไปหมดแล้ว ๚ะ๛

ว ฒ น
8 ธ.ค. 52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/id/8266

เพิ่มเติ่ม

๏ ร่วมปลดแอกความดักดาน
สู่การสร้างบรรทัดฐานที่ใหม่กว่า
นอกจากการรอคอยความเมตตา
และรอคอยอาญาผู้ทรยศ

๏ เมืองและการรอคอยบางถ้อยคำ
กังวานซ้อนแหละซ้ำน้ำคากบฎ
ขนานร่วมความฝันผู้รันทด
ถึงขนาดต้องตรากฎเพื่อกั้นรัก

๏ ยิ่งเมืองยิ่งวิปริตและผิดเพี้ยน
เพราะผู้ปกครองเพี้ยนและจมปลัก
ในทุกทุกเบื้องลึกหลงทึกทัก
เหมาว่าทุกสำนีกต้องสำนึก ๚ะ

ไม่มีความคิดเห็น: