...
๏ กี่ระลอกหมอกน้ำค้าง
ฤดูกาลพร่างพรายพรมปลายหญ้า
หลังค่ำคืนหวาดหวั่นวันเวลา
ล่วงแดนแผ่นฟ้าถักแสงทอ
๏ ฟังสิฟัง..ท่วงทำนองของยามเช้า
แดดฉาบทาบเงาการเกิดก่อ
รอยรักรอรุมเร้าล้วนเฝ้ารอ
บทเพลง,การร้องขอผู้วาบไหว
๏ จะอีกกี่คลื่นคลั่งแสงฝั่งฟ้า
ชำแรกผ่านกาลเวลามาตกใต้
โศกเกาะกุมกินทั่วแล้วหัวใจ
ฤๅไม่สาอะไรในรอยร้าว
๏ กี่ระลอกหมอกน้ำตา
รักลบรอยปรารถนาอันเหน็บหนาว
ฤดีกาลขมขื่นนั้นยืนยาว
ลมกระหน่ำกรูกราวทั้งใกล้ไกล
๏ แหละทั้งแดดทั้งลมล้วนพรมพร่าง
ย้ำยังยอดน้ำค้างอยู่ไหวไหว
ยึดปลายหญ้าองคาพยพซ่อนหลบภัย
กับลมโศกระลอกใหม่ที่หมายซ้ำ
๏ กี่ระลอกหมอกน้ำตา
จะเกาะเกี่ยวปรารถนาย้ำเหยียบย่ำ
ยิ่งยามเช้างามงดน่าจดจำ
นั้นราตรีต้องเจ็บช้ำ--ยอมจำนน ฯ
_____________
สวัสดีครับ
วฒน
20 กค. 52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=819643
วันจันทร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น