วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2552

๏ ขุนทองเจ้าจะกลับเมื่อฟ้าเหลือง ๚ะ

...
" ดอกโสนบานเช้า
ดอกคัดเค้าบานเย็น
ออกพรรษามาตระเวน
ที่อนุสาวรีย์ทูน


ไม่มีร่างเจ้าขุนทอง
มีแต่รัฐธรรมนูญ
พ่อกับแม่อาดูร
แต่ภูมิใจลูกชายเอย "

๏แล้ว ๑๔ ตุลาก็มาอีก
ร้านประชาธิปไตยขายปลีกและขายส่ง
สัญลักษณ์ทั้งหลายเขาขายตรง
ตั้งทุนตั้งธงเพรื่อมวลชน


๏จากคนตุลาสู่คืนตุลา
เพ้อฉวยไมค์ปรารถนาออกมาพ่น
ร่ำบทกวีน้ำตาไหลทุรายทุรน
ละล่ำละลักล้นแล้วรำลึก


๏ทุกหยดเลือดแหละเหงื่อหยาด
เคยหล่นลงเรี่ยราดรอยดื่นดึก
อาบเสียงกระสุนปืนอันอึกทึก
พ้นเส้นสามัญสำนึกร่ำแผดร้อง


๏สามสิบกว่าปี สามสิบกว่าปี
มหานครแห่งนี้ยังเศร้าหมอง
เสรีภาพผู้มั่งมีตีตราจอง
เลือกข้างความถูกต้องแห่งตัณหา


๏เจตนาคนตุลา-อุดมการณ์
ตรรกะบรรทัดฐาน,ไร้เดียงสา
อ้างอย่างนี้อย่างนั้นสมัญญา
ต่อทุกกฎกติกาที่ก่อตัว


๏วันนี้คนตุลาผู้หลับใหล
อยู่กับแผ่นดินศิวิไลซ์ไร้เงาหัว
งัวเงียความเขลามึนเมามัว
สำลักหวาดกลัวทุนนิยม


๏แต่กลับสำเร็จความใคร่กับเผด็จการ
สูงสุดลงกราบกรานยอมคลานก้ม
ยิ่งหิวยิ่งโหยหายัดอาจม
จิกกินเจตนารมณ์แห่งเลือดเนื้อ


๏ท่ามกลางสภาวะทางความทุกข์
เมามายเสพสุขผู้เป็นเหยื่อ
อวดอดีตกรีดกรายว่าตายเป็นเบือ
หากินกับความเชื่อกาลเวลา


๏เจ้าขุนทองวันนี้เป็นอีแอบ
สังคมนิยม กินแกลบ หรือ กินหญ้า ?
เลือกข้างตรงอยู่ข้ามมวลประชา
หรืออดีตแค่เข้าป่าไปปลดทุกข์ ๚ะ๛

ว ฒ น
13 ต.ต 52

http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=844797

ไม่มีความคิดเห็น: