๏ เมืองถูกปลุกฟื้นตื่นจากขื่นขม
โลกอันร้อนระงมร้องโหยหวน
หัวใจหื่นกระหายอยากอันยั่วยวน
ถูกตีตรวนตรึงติดทฤษฎี
๏ กี่ร่างประชาชนบนกองเลือด
ล้มตายแห้งเหือดเผาถมเถ้าผี
วีรชนโถมถั่งความมั่งมี
เพียงพอเถอะบัดสีผู้มีทรัพย์
๏ กลางสงครามแห่งชาติประกาศชัด
ดินแดนเดือดวิบัติพร้อมแตกดับ
มหยุคค่อยค่อยทยอยยับ
เกลื่อนความแค่นขับคราคับแค้น
๏ มหานครกระหายการห้ำหั่น
ระบอบสู่ระบอบกั้นทั้งแกนแก่น
โหยหางามงดมาทดแทน
ผู้แบ่งแยกดินแดนประดังประดา
๏ เหอะมหากวี ! กระวาดกระหวัด
ฉันทลักษณ์เปลี่ยนผลัดแห่งปรารถนา
ข้ารับใช้รับช่วงปวงประชา
จารึกกาพย์แพนด้ารับใช้สมัย ๚ะ๛
วฒน
12 มิย.2552
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น