...
๏ ขอให้มีความสุขทุกทุกสิ่ง
จากพื้นฐานความเป็นจริงที่โลดเต้น
บนทางที่ยึดถือ คือ อยู่ เป็น
ทุกข์อย่ามาเคี่ยวเค้นให้รำคาญ
๏ ถึงเราเพียงผงธุลีที่ใต้เท้า
เมื่อรวมก้อนกันเข้าก็มหาศาล
เมืองสยามยังชั่วช้าพวกสามานย์
ฝุ่นจะฝังจักรวาลทั้งหวานขม
๏ ตายตรงนั้นเกิดตรงนี้มีถ้วนทั่ว
ส่องกระจกเห็นหน้าตัวสนิทสนม
เห็นตัวตนของคนอื่นจงชื่นชม
โลกจักน่าอภิรมย์และเกี่ยวดอง
๏ แม้จะมีหรือไม่มีจงมีสุข
ความพอใจอย่าไปปลุกความขุ่นข้อง
ชีวิตนี้ยาว-สั้นตามครรลอง
ไม่ปรารถนาแลมองก็หันลับ
๏ ไม่มีอะไรวูบไหวหากใจเที่ยง
ชะตากรรมไม่เบนเบี่ยงเข้ามุมอับ
ถึงเมืองแปดสาแหรกจักแตกยับ
โลกใช่งามระยับด้วยโลมเลีย
๏ ประเทศนี้พอเพียง,เถียงใจขาด
ล้วนนานาสังวาสเพราะเกี๊ยะเซี้ย
ตรงนั้นเมาตรงนี้มั่วจนนัวเนีย
รอวันเถลิงเสี่ยฯแล้วเจ้าขา
๏ ชีวิตเราเท่านี้แหละที่ชอบ
ทั้งคนถามทั้งคนตอบล้วนคนบ้า
โลกทั้งโลกแหวกว่ายให้ได้มา
เสร็จสมบูรณาญาฯน้ำตาคลอ
๏ สุขใดอยู่เหนือศีลเที่ยวปีนป่าย
บารมีช่างง่ายดายเหลือเกินหนอ
ท่ามกลางความมัวเมาเฝ้าพะนอ
เราจะสู้เพื่อพ่อไม่มีถอย
๏ ขอให้มีความสุขทุกทุกอย่าง
แม้เมืองจะอ้างว้างและเปลี้ยง่อย
สุขสันต์เถิดความระห่ำอย่าสำออย
ก่อนสูงสุดจะถูกสอยเสมอดิน ๚ะ๛
_______________
วฒน 25 ธ.ค. 51
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic.php?id=764457
ประชาชนไทยหลายๆคนในประเทศนี้ยังยึดถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่งทางจิตใจในยามทุกข์ยามร้อ
นขอกันได้ก็ขอกันไป ได้ไม่ได้ก็เป็นเรื่องของบุญวาสนาเข้าไปอีกพราหมณ์-พุทธอยู่คู่กันมานานจะแทบแยกจากกันไม่ออก
โลกพึ่งไม่ได้ธรรมก็รองรับอยู่สถานะของพระอยู่เหนือกษัตริย์ กษัตริย์ก็ไหว้พระ ประชาชนก็ไหว้พระ
หากการร้องขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปรากฏตอบสนองการรับรู้ได้จริงผมว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านเมืองเราเลือกข้างไปแล้วล่ะครับ
ถึงได้นิ่งซะขนาดนี้
สวัสดีทุกท่านครับ
วันพฤหัสบดีที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น