วันศุกร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ระหว่างเส้น

...




ระยะระหว่างกึ่งกลาง,ระหว่างเส้น
ก้าวหนึ่งเป็น-ก้าวหนึ่งตายกระหายกระ...น
บรรทัดฐานปรากฎเป็นบทเรียน
ซากปรัก,สะอิดสะเอียนกลิ่นคลุ้งคาว

อีกกี่ศพต่อกี่ศพถึงกี่ศพ
ตอบสนองความบัดซบผู้สามหาว
เพื่อปูทางความปราดเปรื่องทุกเรื่องราว
เหยียบร่างประชาชนถึงดาวที่วาดหวัง

ตอบทุกโจทย์คนจนผู้ทนเจ็บ
กลางเมืองอันหนาวเหน็บความคลุ้มคลั่ง
เห็นคุณค่าเป็นแค่เศษเซซัง
ลืมเรื่องราวหนหลังฝังหลุมดิน

จากวาทกรรมถึงวาทกรรมยิ่งย้ำคิด
ล้วนเกิดจากวิปริตรักผิดกลิ่น
หากมหานครนี้บูชาน้ำตากิน
ก็ให้มันไหลรินเป็นสายธาร

ก่อนให้มันชำระล้างแล้วสร้างใหม่
ตามกระแสโลกไกวการเปลี่ยนผ่าน
อย่าคิดอุตริ,หยุดวิวัฒนาการ
ด้วยกฏเกณฑ์ดักดานเทวดา

หลังโรงละครตบตาประชาชาติ
ลืมเถิดตาดวงที่ฝาดมองความปรารถนา
โลกบนความสามัญอันธรรมดา
สุดลูกหูลูกตาเสรีชน

ผ่านมากี่สิบศตวรรษผู้บัดซบ
ถึงเวลาเคารพความปี้ป่น
เมื่อมหานครมันเปราะบางทั้งล่างบน
ก็ตอบสนองความทุกข์ทนให้สาสม

ก็ตอบสนองความทุกข์ทนให้สาสม

จงตอบสนองความทุกข์ทนบนความสามัญ

วฒน 27 มีค 53
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/id/41418

ไม่มีความคิดเห็น: