๏ บาทวิถีบนถนนจารีตหมายเลข ๙ ๚ะ๛

...

๏ โดยตรรกะของตรรกะเพื่อตรรกะ
เพื่อนผู้แบกภาระเพื่อโลกหน้า
บนปลายทางความอ้างว้างที่ค้างคา
หรือประทับใจตรึงตราเป็นล้นพ้น


๏ เราโหยหาช่วงเวลาแสนอบอุ่น
คอยฝันความหอมกรุ่นคืนสับสน
ฤๅเพียงรักชั่วแล่นคับแน่นจน
ก็ตีอกชกตนทนเจ็บตัว


๏ เท่าได้รักเท่าได้ปรารถนา
โลกก็เปิดกว้างกว่าทั้งดีชั่ว
มือคลายมือจากถือมั่นและสั่นรัว
เมื่อสิ่งกั้นความหวาดกลัวจักกลับกลาย


๏ ถึงเพื่อนผู้วาบไหวในรู้สึก
อย่าปล่อยจิตสำนึกล่มสลาย
มหานครปากพล่อยค่อยค่อยคลาย
ขีดรอบวงเห็นแก่ได้ไว้เท่านี้


๏ จวบถนนจักลาจากอีกฟากถนน
เจ้าหัวใจปะปนไม่รู้ที่
จึงมากมายมากกว่ามากกว่ามี
สายใยแห่งความดีกลับล้ำเลย


๏ ก็เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วชีวิต
เขาเขียนถูกให้เป็นผิดคำเฉลย
เมือง,คำตอบ,วิสาสะถูกละเลย
ช้าหรือเร็วก็เผยทั้งวิญญาณ


๏ จะยากง่ายงามไม่งามก็ตามแต่
บนพื้นฐานความผันแปรและฟุ้งซ่าน
หมดสว่างความมืดก็คืบคลาน
มืดมิดเพียงไม่นานสว่างไสว


๏ เมื่อวิญญาณขบถถูกปลดแอก
ธาตุในใจจงแทรกเอาใจใส่
ใช่ธุลีละอองรองเท้าใคร
เราผู้ลบความจัญไรจากจารึก ๚ะ๛



_______________



ชะตากรรม ...ที่มนุษย์ผู้ยิ่งใหญ่ไม่อาจปฏิเสธมัน


ธรรมดาที่ทุกเส้นทางต้องมีทางแยก-ทางร่วม
การตัดสินใจเส้นทางหนึ่ง ก็เพียงเพื่อไปสู่เส้นทางหนึ่ง
การตัดสินใจบางครั้งคาบเส้นความรู้สึกระหว่างความท้าทายและหวาดหวั่น

เราไม่อาจให้คำตอบได้.. ว่าเส้นทางใหม่จะดีกว่าเส้นทางเก่า
เพียงเพราะเราเป็นเพียงผู้เลือก
เพียงเพราะเราเป็นเพียงนักแสวงหา
เรื่องราวต่างๆมากมายที่พบเห็น ไม่อาจตอบตัวเองได้ว่าเห็นมากกว่า
ในมุมเล็กๆของหน้ากระดาษ บางครั้งก็ซ่อนความรู้สึกไว้ได้อย่างมิดชิด

เพราะถนนสายหนึ่งมีทางแยกมากมาย
ไม่เว้นแม้แต่ถนนสายหัวใจ ถนนความคิด
แด่ทุกย่างก้าวครับ


ความเดิมตอนที่แล้ว๏ พุทธรักษา ๚ะ๛
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=829295

วฒน.
20 ส.ค.52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=829969