๏ ระลอก ๚ะ๛

...

๏ ก่อนอรุณเริ่ม ...
รอเพียงแสงย้ำเติมระลอกใหม่
แว่วเสียงฟ้าฝากจากฟากไกล
ทุกซอกมุมตึกใดไม่ละเว้น

๏ "...สวัสดีราษฎรที่รัก .."
วันนี้เรามาทายทักความโลดเต้น
ทุกทุกสิ่งที่ยึดถือคือ,อยู่,เป็น
ซากปรักหักพังไม่เห็นต้องโหยหา

๏ อีกครั้งที่เรามาพบกัน
ก่อนมหานครตกมันและมันกว่า
มโหรีร้องรับประดับประดา
สวยเด่นเป็นสง่าสว่างไสว

๏ ก่อนกลีบดวงดอกไม้แสงสายส่อง
อาณาจักร-ผู้ปกครอง-ศักดินา-ไพร่
ข้อเรียกร้องยังเหลือเพื่ออะไร
ทำไมไม่เสพยุคสมัยให้เมามาย

๏ แน่ใจหรือว่าฟ้าใหม่แสงใสสวย
มีพันธุ์ไม้ระรินระรวยตามความหมาย
หากว่าฝันใฝ่มอดและวอดวาย
จะคืนกลับคงไม่ง่ายเท่าก่อนนี้

๏ "..สวัสดีราษฎรที่รัก.."
หากไม่รีบจงพำนักร่มวิถี
ไม่มีหรอกทั้งทุนทั้งฝุ่นธุลี
สะพานทอดไมตรี,ไม่มีทาง

๏ ฉันคือพระราชา
ผู้ไม่เคยปรารถนาความบาดหมาง
อย่าให้โลกเรี่ยร่ายเป็นรายทาง
เขาแอบอิงข้ออ้างอารยธรรม

๏ จะหนีหนาวอีกกี่โลกก็โศกเสมือน
ที่ใหม่ผู้ไปเยือนจะตกต่ำ
ประวัติศาสตร์วิวาทะชะตากรรม
ใช่เขียนเพื่อตอกย้ำการย่ำกราย

๏ เมืองแห่งนี้ยินดีต้อนรับ
ทุกมุมตรอกซอกอับขยับขยาย
ไม่มีฝันงอกงามจากความตาย
ยังดิ้นรนทุรายยิ่งไร้รอย

๏ "..สวัสดีราษฎรที่รัก.."
กลางเพลงทอถักความเศร้าสร้อย
เหยื่อแห่งผู้มาเยือนย่อมเลื่อนลอย
สูงสุดหรือต่ำต้อยเพียงมายา

๏ เชิญเถิดทัศนาเมืองปรากฏ
ดื่มด่ำความงามงดงดงามกว่า ..
มองลึกลึกสุดความหมายทุกสายตา
ก่อนแสงแห่งคุณค่าจะซาแสง ๚ะ๛

_________

สวัสดีครับพลเมืองทุกท่าน

ว ฒ น 6 เม.ย.52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=790508