๏ ก้าว ๚ะ๛

...

๏ เมื่อเมืองบ้าเลขเก้าจนเข้าขั้น
มัวนับเดือนนับวันไม่ทันก้าว
น้ำตาความหลอกลวงหล่นร่วงกราว
ประวัติศาสตร์บอกเรื่องราวเร้นลับตา


๏ ตื่นเถิดชาวไทย,ใครไม่ตื่น
หรือว่าหลังสิ้นเสียงปืน,สิ้นกังขา ?
คงคุ้นชินรัฐประหารจนด้านชา
หัวใจท่านสมบูรณาหรืออาภัพ


๏ ไม่มีความบัดสีไม่มีเหตุ
อัตตาอัปรีย์สิเอ็ดกลัวตกอับ
เขาโยนเหยื่อคำใหญ่ยิ่งไล่งับ
เข้าแถวโค้งคำนับรับศรัทธา


๏ กลิ่นอวลเสรีภาพไม่ซาบซ่าน
เท่ากับกลิ่นบรรณาการเสน่หา
เพื่อเข้าใจ เข้าถึง พัฒนา
เต็มเติมบูรณาองคาพยพ


๏ นี่แหละเป็นสัจจังเหนี่ยวรั้งโลกย์
อำนาจผู้อุปโลกน์กองซากศพ
สดุดีบรรทัดฐานท่านที่เคารพ
กระบวนการสมคบพึ่งเริ่มคิด


๏ เขาผู้ถืออธรรมเป็นอำนาจ
มหานครอุจาดทุด!จริต
กฏ,ตรรกะ,ทฤษฎี,วิธีคิด
ก้าวข้ามความยั้งคิดจนไกลลับ


๏ รอยซากปรักอันเลวทรามบนความหลัง
กองท่วมคำชิงชังผู้สับปลับ
จิตวิญญาณจากโศกเศร้าทุกเถ้าทับ
ร่วมร้องเพลงสำทับรับโศกทุกข์ ๚ะ๛

วฒน.
9-09-2009 9.09 น.
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=836082

ถึงจะเป็นความมหัศจรรย์ทางจำนวนนับ ที่เลขเก้าหลายๆเลขมาพบกันโดยมิได้นัดหมาย
ผมไม่รู้ว่าวันนี้ใคร ประสูติ ตรัสรู้ หรือปรินิพพานเพิ่มหรือเปล่า
แต่การกระทำหลายๆอย่างในวันนี้ ในประเทศนี้มันพิกลพิการทางความคิดไปไกลเสียแล้ว


ฤกษ์ผานาทีอาจอยู่คู่กับความคิดมาหลายยุคสมัย
แต่ก็อยู่ด้วยเหตุผลแตกต่างกันออกไป


ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
ไม่ใช่การยกยอปอปั้น ...
ไม่ใช่สุขภาวะภายใต้เศรษฐกิจที่ผิดเพี้ยน
ผมไม่อาจบริโภคความรู้สึกนี้ได้ลง


นอกจากนึกถึงแฟลตปลาทอง และกบฎ ๙กันยา เท่านั้น

******


เพลงโฆษณาแฟลตปลาทอง ...
http://www.imeem.com/iamyoke/music/Uoxo9ZrJ//