วันอาทิตย์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2552

๏ หนาวเหน็บในเหน็บหนาว ๚ะ๛

...

๏ เจ้าลมหนาว
พัดมาเพียงชั่วคราวก็ผ่านผัน
ยังวันอันยั่งยืน,คืนนิรันดร์
เพียงพริบใจนั้นไม่นำพา-

๏ กับฤดูกาลของความงาม
ปรากฎขึ้นในนามความปรารถนา
รู้สึกไหวละลานกาลเวลา
ก่อนโบกมือบ่ายหน้าสู่ปลายรุ้ง

๏ ทบทวนทุกทรงจำการรำลึก
วันวานรู้สึกถึงวันพรุ่ง
เป็นจริงชัดแจ้งหรือแต่งปรุง
ภาพชีวิตโค้งคุ้งคงเคยคุ้น

๏ ใจหนาวเจ้าห่มหนาว
ร้อยรัดเรื่องราวอันอบอุ่น
ทุกคำถามได้คำตอบ,ขอขอบคุณ
หัวใจรักหอมกรุ่นฤดีกาล

๏ แม้เพียงชั่วคราวแล้วผ่านผัน
ล้อมดวงดาวดวงจันทร์ร่วมขับขาน
ยังสะพานทอดปลายสู่สายธาร
สุดทางอุทยานแห่งหัวใจ

๏ อา..เจ้าลมหนาว
พัดมาเพียงชั่วคราวให้วาบไหว
ฤดูกาลแกร่งกร้าวก็กราวไกว
ทุกขณะความเป็นไปขณะนี้

๏ ฤดูกาลแกร่งกร้าวก็กราวไกว
เกาะกุมกินหัวใจนักหนาวนี้ ๚ะ๛

_________

ในความรู้สึกที่เป็นไป
หัวใจจะเป็นผู้ตอบทุกคำถาม
ถึงแม้ว่าการเฝ้าคอย
จะเป็นการฆ่าเวลาอย่างเลือดเย็นที่สุด

จริงแล้วฤดูกาลทำหน้าที่ของมันอย่างที่เป็นไป
สัมผัสต่างหากเฝ้าปรารถนาความเปลี่ยนแปลง
แม้ทุกขณะรับรู้ ..แต่ก็อดไม่ได้ที่ใจจะวาบไหว

ลมหนาวใช่ไม่เคยสัมผัสเนื้อหนุ่ม หัวใจต่างหากที่เหน็บหนาว
ลมหนาวเพียงหยิบมือเดียว
กลับเหน็บความรู้สึกได้ถึงเพียงนี้

การมาของธันวาคมคือการย้ำเตือนถึงการเปลี่ยนแปลงอันเป็นนิรันดร์

ลมธันวาเพียงตอกย้ำว่าเพียงผ่านลมตุลามาไม่นาน
และจะถึงลมพฤษภาอีกไม่ในนานเช่นกัน

สวัสดีทุกท่านครับ

ว ฒ น
6 ธ.ค. 52
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/id/7900

ไม่มีความคิดเห็น: