พเนจร๛

...
๏ เฝ้ามองความอ่อนล้า,นัยน์ตาโศก
บนแผ่นดินอุปโลกน์เรื่องเล่าขาน
อารยธรรมพลัดหลงพงศาวดาร
มรดกตำนานวัฒนธรรม

๏ เกิดจากรุ่นสู่รุ่นผู้ครุ่นคิด
เมืองกับหนทางผิดพลาดถลำ
บนถนน สายนี้ถูกชี้นำ
กำหนดชะตากรรมการเปลี่ยนแปลง

๏ นั่นชายผู้อ่อนล้าก้มหน้าหลบ
เอนหลังกับคาคบอันแข็งแกร่ง
พักผ่อนเถิดพักผ่อนผู้อ่อนแรง
รอร่างกายแข็งแกร่งค่อยเดินทาง

๏ เส้นทางจากเมืองนี้ไปเมืองหน้า
เต็มไปด้วยปรารถนาอันบาดหมาง
รกไปด้วยความเหมือนที่เกลื่อนวาง
เต็มไปด้วยแตกต่างแห่งอัตตา

๏ แหละเมื่อมองยาวไกลถึงฟ้าโพ้น
โลกที่ยังอ่อนโยนพร่ำเพรียกหา
เมืองนั้นยังคงชัดแรงศรัทธา
ลุกขึ้นเถิดปรารถนาอย่าแรมรอน

๏ เฝ้ามองความอ่อนล้า,นัยน์ตาโศก
หนีจากเมืองในโลกอันหลอกหลอน
แบกไปเถิดความฝันนิรันดร
หัวใจเจ้าพเนจรไปก่อนแล้ว ๛.....

พิเชษฐ์ บุตรปาละอักษรทุกตัว ขอมอบแด่มิตรภาพผู้จากไปหลายสิบปีที่ผ่านมาผมได้รู้จัก สมเอ๋ ในฐานะเพื่อนร่วมวงเอ๋เป็นคนน่ารัก ทะเยอทะยาน ผมเคยเดาว่าชีวิตเขาต้องเป็นศิลปิน เด็กๆเขาเคยฝันเป็นนักวอลเล่ย์บอล เป็นนักดนตรี เป็นนักการละคร เขาได้เป็นแม้เป็นได้ไม่ถึงที่สุดวันหนึ่งเขาปรากฏตัวในฐานะนักข่าวหนังสือพิมพ์แม้หลายสิ่งหลายอย่างทางด้านความคิดของเราไม่ตรงกันแต่ไม่ได้ทำลายมิตรภาพระหว่างเราลงเลยแม้แต่น้อย...หลังจากนั้นทราบข่าวมาว่าเขาเป็นนักเคลื่อนไหวที่จริงธรรมชาติของ สมเอ๋ เหมาะจะเป็นนักเคลื่อนไหวจริงๆเพราะตลอดช่วงชีวิตที่รู้จักกัน เขาไม่เคยหยุดนิ่งหลังจากนั้นทราบข่าวว่าเขาเป็นมะเร็งที่จริงธรรมชาติของสมเอ๋ ไม่เหมาะที่จะเป็นมะเร็งเพราะควรมีชีวิตอีกยาวนานแต่เขาก็เป็น ...คงไม่มีโอกาสไปส่งเอ๋ที่ขอนแก่นก็ได้แต่นึกว่าจะเขียนอะไรให้สมเอ๋รับรู้ถึงความระลึกถึงที่ผ่านมาจึงขอรบกวนพื้นที่ประชาไทไว้ ณ ตรงนี้เสร็จงานแล้วรีบๆขึ้นไปเถอะนะเพื่อนวงดนตรีแห่งสรวงสวรรค์กำลังรอบรรเลงต้อนรับศิลปินผู้ยิ่งใหญ่อยู่ส่งแค่นี้แหละนะ
โดย วฒน
http://www.prachatai.com/webboard/topic.php?id=684987

>>>>...
ณ.ณ.
สวัสดีค่ะ คุณวฒนกลอนที่ร้อยเรียงจากใจ จะมีความงามที่สัมผัสได้จากใจเช่นกันอ่านจากลิงค์ที่คุณ วฒน นำมาข้างบน http://www.prachatai.com/05web/th/home/12077

...>>>
วฒน/ต่อ
สวัสดีทุกท่านครับ ...

๏ หลับเถิดหลับเถิดหนา,นัยน์ตาโศก
นักฝันในโลกแห่งปรารถนา
หลังราตรีผ่านล่วงดวงดาริกา
ถนนสายศรัทธายังทอดยาว

๏ ในเมืองความแตกต่างก็อย่างว่า
โชคทุกช่วงชะตามีรอยร้าว
เหตุการณ์นับต่อเนื่องทุกเรื่องราว
ลมฤดูร้อนหนาวเท่าเทียมกัน

๏ วันนี้คงหลับสบาย ณ ปลายฟ้า
ละเถิดความเหนื่อยล้าอย่าไหวหวั่น
โลกมีทั้งแก่งแย่ง-ทั้งแบ่งปัน
ผู้สานรายทางฝันรังสรรค์รัก

๏ หลับเถิดหลับเถิดหนา,นัยน์ตาโศก
บรรเลงเพลงกล่อมโลกให้หน่วงหนัก
เวลาการหยุดก้าว ...นั้นยาวนัก
ถึงเวลาหยุดพักนานแสนนาน ..๛


ป้าหนูดา>>>..
๏ หลับเถิดหลับเถิดหนา,นัยน์ตาโศก
นักฝันในโลกแห่งปรารถนา
หลังราตรีผ่านล่วงดวงดาริกา
ถนนสายศรัทธายังทอดยาว

ชอบบทนี้มากเลยค่ะขอยก รุไบยาต มาร่วมไว้อาลัยเพื่อนคุณวฒน
จะเขียนเองก็ดูออกจะพิกลอยู่

ท่านจักยุรยาตรบาทแพรวแสง
ผ่านประกายแห่งดาวเยือนระยับหญ้า
โดยเปรมปรีดิ์สู่จุดที่ข้าล่วงมา
ก่อนคว่ำแก้วแล้วลาจากจรดล