วันพุธที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2551

๏ เมิน ๚ะ

...
๏ แม้หมายเถอะอย่าหมาย
ทุกท้าทายอันถามถึง
ถ้อยถือที่อื้ออึง
ท่วมแออัดทุกอัตตา

๏ เมืองนี้ใช่มีขื่อ
ปากเพียงถือพุฒทิพา
ลึกในใจอิจฉา
ก็อับเฉาเท่าเขลาคง

๏ เมื่อขืนยังยืนขู่
ขอท้าสู่เจตจำนง
กฎหมายก็คล้ายผง-
ธุลีผ่านผู้รานเท้า

๏ เมืองนี้ใช่มีแป
ประโยชน์แต่จะกอบเอา
อาโลกนี้โศกเศร้า
เพราะพาซื่อผู้ถือศีล

๏ โธ่!อารยขัดขืน
ถึงต่ำตื้นแทบติดตีน
วุ่นวายกระหายปีน
ประเลงเล่นตามเป็นไป ๚ะ๛
...
วฒน.
http://www.prachatai.com/webboard/topic.php?id=712614


ถึงเวลานี้ก็ได้แต่รอกันไปครับ ว่าเหตุการณ์บ้านเมืองจะเดินไปในทิศทางไหนเรื่องเลยเถิดกันมาถึงขนาดนี้แล้วสื่อบางชนิด รวมไปถึงนักวิชาการบางชีวิตยังพาซื่อถึงคำว่าเลือกข้างหากยังเบี่ยงประเด็นหาทางออกให้กันและกันอยู่นี่ไม่เท่ากับพวกท่านไม่เชื่อในการพิจารณาออกหมายของศาลหรือเปล่า ?และนี่ไม่เท่ากับละเมิดอำนาจด้วยหรอกหรือ ?ฟัง คุณรสนา ดร.เจตน์ คุณหมอวันชัย อ.ปริญญา และอีกหลายๆท่านเท่าที่มีโอกาศได้ฟังเสียงของท่านเหล่านี้สะท้อนกลับไปยังวงการศึกษาบ้านเราได้เป็นอย่างดีเสียงของท่านสะท้อนความเป็นประชาธิปไตยในบ้านในเมืองเราได้เป็นอย่างดีเหลือบมองปฏิทินบนโต๊ะให้แน่ใจอีกครั้งว่า นี่คือปีพ.ศ.๒๕๕๑หรือว่าคนเหล่านี้จะเป็นนักคิดที่ดีที่สุดก็ต่อเมื่อหยุดคิดเท่านั้น

ไม่มีความคิดเห็น: