วันศุกร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2552

๏ ประชาไท ๚ะ๛

...

๏ กี่บทเพลงผ้านแล้วก็แผ่วล้า
หลากวีรชนคนกล้าหลายห่าฝน
ฤดูกาลรับรู้ของผู้คน
คงรอยเท้าสับสนของคนช้ำ



๏ ประเดี๋ยวเกิดอุบาทว์อุบัติประวัติศาสตร์
ผู้ลุแก่อำนาจบังอาจย่ำ
ก้าวข้ามหัวปวงประชาชะตากรรม
แบกปืนปล้นล้มคว่ำรัฐธรรมนูญ



๏ จากวันนั้นยังเวียนวนจนวันนี้
เมืองไม่มีเข็ดหลาบหรือสาบสูญ
สภาวการณ์หุ่นเชิดเขาเทิดทูน
ประโยชน์ปูนบำเหน็จกันเจ็ดชั้น



๏ แล้วเราอยู่ไหนกันเล่า,เจ้าของประเทศ
หรือไม่เห็นความทุเรศพิลึกลั่น
ปล่อยกี่ศพต่อกี่ศพตายจบกัน
ผู้สูญหายนับพันอยู่บนพาน



๏ เมื่อไร้ความเสมอภาคถึงรากหญ้า
ยังถามหาเพรียกพร้อมทุกหย่อมย่าน
สมานฉันท์สมัยฉันโดยสันดาน
มหานครเปลี่ยนผ่านบางชั้นชน



๏ บางเสียงดังบางเสียงดับบ้างคับฟ้า
วิ่งเซ่นไหว่ศาสดาโกลาหล
ความชอบธรรมใช้กล่าวอ้างเพียงบางคน
ปล่อยให้ความชอบกลเป็นผลกรรม



๏ ยิ่งโลกไร้ยางอายลุปลายสมัย
การก้าวล่วงความเป็นใหญ่ยิ่งย้อนย้ำ
กฎหมายความผิด-ถูก,ถูกกระทำ
จับความคิดความทรงจำกักขังคุก ๚ะ๛



________________



ส่งกำลังใจให้ทุกสิทธิเสรีภาพครับ

วฒน
26 มิย 52


http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=812100

ไม่มีความคิดเห็น: