บทกวีสะท้อนยุคสมัย " ว่าด้วย "ซ้าย"

...
  ของ  เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ กวีสีเหลือง

หนึ่งคือซ้ายดัดจริตไร้เดียงสา
อหังการ์เป็นใหญ่ก็ซ้ายได้
สองคือซ้ายซ่าระเบิดเถิดเทิงไป
ได้บาทใหญ่อย่างไม่ได้เคยเป็น

สามคือซ้ายมาสายเพิ่งได้รู้
การต่อสู้เพื่อคนผู้ทุกข์เข็ญ
สี่คือซ้ายตกขอบชอบคั้นเค้น
ชูประเด็นทฤษฎีบทชี้นำ

ห้าคือซ้ายกลไกแบบไขลาน
เป็นหุ่นยนต์บริการวันยังค่ำ
หกคือซ้ายเจ้าเล่ห์สาริยำ
ทำเพื่อทำประโยชน์ได้แต่ฝ่ายตัว

เจ็ดคือซ้ายสามานย์ก่อการร้าย
จนเป็นซ้ายทรราชอุบาทว์ชั่ว
ทั้งเจ็ดซ้ายเจ็ดอสัตย์กัดกันนัว
ล้วนน่ากลัวเพราะเป็นซ้ายที่ไม่จริง

ผู้รู้ว่าหนุ่มสาวทันสมัย
ไม่เป็นซ้ายก็ไร้ใจเป็นที่ยิ่ง
แต่แก่แล้วยังเป็นซ้ายไม่ประวิง
ก็เป็นสิ่งไร้สมอง...พึงตรองดู !

********

ของ  เพียงคำ ประดับความ

กวีรุ่นใหม่ได้เขียนบทกวี ตอบโต้
งานชิ้นดังกล่าวของเนาวรัตน์ มีเนื้อหาว่า

แม้มาสายเขาว่าซ้ายไร้เดียงสา
ก็รู้ว่าควรหยัดยืนขึ้นตัวตั้ง
ซ้ายเลียตีนศักดินานั้นน่าชัง
ชรากลับคลั่งฝ่ายขวาน่าเศร้าใจ

เมื่อหนุ่มสาว มีหัวใจ ให้คนยาก
รับรู้รส ความลำบาก ไม่หวั่นไหว
เมื่อแก่ตัว ร่ายกวี แล้งน้ำใจ
ศพคนตาย เกลื่อนถนน ไม่ยลยิน

เพลงขลุ่ยผิว เหนือทุ่งข้าว นั้นเศร้านัก
ลืมทุกข์ยาก ชาวนาไร่ ไปหมดสิ้น
กวีใหญ่ อหังการ เขียนแผ่นดิน
แต่บอดใบ้ ไม่ได้ยิน เสียงปืนดัง!!!


.
************


เจ็ดซ้าย โดย ๓ บลา ประชาไท

หนึ่งคือซ้าย สมมุติ สุดอคติ
เหมือนหัดริ ลองเป็นคน จนหวั่นไหว
สองคือซ้าย ใส่ความ หยามกันไป
คิดกันใหญ่ จากปลายลิ้น จินตนาการ....

สามคือซ้าย เชื่องช้า น่าสมเพช
เหมือนพวกเปรต โหยหา น่าสงสาร
สี่คือซ้าย พวกชั่ว มั่วสามานย์
ใช้สันดาน สุดโง่เง่า เต่าล้านปี....

ห้าคือซ้าย เจ้าเล่ห์ พวกเฉไฉ
โน้มน้าวใจ ให้ตระบัด ขัดศักดิ์ศรี
หกคือซ้าย คิดชั่ว ตัวกาลี
อ้างโน่นนี่ รุกไล่ แล้วใส่ความ....

เจ็ดคือซ้าย สามานย์ สันดานเถื่อน
ทำเลอะเลือน มุ่งร้าย หมายเหยียดหยาม
ก่อการร้าย ใครสมมุติ สุดเลวทราม
คือคำถาม ทั้งเจ็ดซ้าย ใครพูดจริง....

อย่าอวดรู้ ดัดจริต คิดแทนเขา
ทั้งหนุ่มสาว แลจุดหมาย ทั้งชายหญิง
คำสับปลับ ย้อนยอก หลอกเหมือนลิง
ยิ่งพูดยิ่ง เห็นทาสแท้ แก่เลอะเลือน....

๓ บลา / ๒๓ มิ.ย.๕๕

********