หัวเชือก-วัวชน ๚ะ๛

...
๏ ต้อนให้ตัวจนตรอก,ดอกเพื่อนเอ๋ย
ทุกถ้อยคำเกินเอ่ยแหละกล่าวหา
วันนี้ความวิปลาสมันบาดตา
ยังวนเวียนเสียเวลาไปถึงไหน

๏ ไม่มีกฎไม่มีเกณฑ์กรรมเวรนัก
ทำให้คนแช่งชักยังทำได้
เขาลากจูงไปทั่วแล้วหัวใจ
หรือวันที่ความเป็นไททรยศ

๏ เมืองไม่มีความถูกต้อง,โลกบ้องตื้น
หรือเห็นความเป็นอื่นจนเหลืออด
จากภาพความเข็ดหลาบถึงภาพพจน์
คราที่เสียงสบถดังอีกครั้ง

๏ เอาเถิดเร่งใช้สิทธิ์ให้ผิดเพี้ยน
ให้เขากุมบังเหืยนความโอหัง
ดิ้นให้หลุดหัวเชือกเลือกที่ชัง
เกินที่จักฉุดรั้งกำลังแรง

๏ ที่สุดสายปลายเชือกเลือกเอาเถิด
ทุ่งนี้แล่นเตลิดได้ทุกแหล่ง
ไม่รู้หัวรู้หางรู้คลางแคลง
ระวังตีนติดแอ่งระแวงตน ๚ะ๛


๏ จากความสัมพันธ์อันหลากหลาย
ฤๅเหลือเพียงปลายเชือกสายที่ว่างเปล่า ?

จาก วฒน 2 ก.ค.51
http://www.prachatai.com/webboard/topic.php?id=696512