วันพฤหัสบดีที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

๏ ลองของ ... ๚ะ๛

...
๏ ก็แค่ของทำเนียน,ทำเลียนแบบ
ท่านนายพลกินแกลบจำลองของ
วันนี้พ่อดื้อแพ่งแกล้งไม่มอง
น้ำลายพ่นแตกฟองเต็มท้องฟ้า

๏ อ้างนี่นั่นไปเรื่อยให้เหนื่อยหนัก
แท้ความคิดจมปลักกับตัณหา
สถานการณ์เคลื่อนไหวไร้น้ำยา
ยังตั้งหน้าตั้งตาพาไปตาย

๏ ไหนโรงเรียนท่านผู้นำเล่นล้ำกฎ
ทั้งพูดเท็จพูดปดทั้งมักง่าย
มหาฯเอยแม้สับปลับมิอับอาย
ด้านจะเอาด้านได้จนกลายพันธุ์

๏ พอเถอะนะทฤษฎีพ่อผีผลัก
กลับไปตายหน้าตำหนักแม่นักฝัน
ประเทศไทยเปลี่ยนผ่านมานานครัน
อย่ากางขาคร่อมกันหวังโก่งคอ

๏ หมดเวลาแล้วผดุงผู้มุ่งร้าย
เจตนาก้าวก่ายเกินร้องขอ
ระบอบอันพิลึกลั่นคะยั้นคะยอ
หมดเวลาสอพลอ พ.ศ.นี้ ๚ะ๛


........เสี้ยวความคิดหนึ่งถึงท่านนายพลผู้ในเหตุการณ์พฤษภา ๓๕จากวันนั้นจนมาถึงวันนี้ และโรงเรียนผู้นำ ...
นี่ความจริงอีกซีกหนึ่งของความคิดที่ควรเป็นกรณีศึกษาของประชาชนชาวไทยนี่คือบทพิสูจน์คำพูดของคนที่เป็นทั้งชายชาติทหาร เป็นทั้งพุทธศาสนิกชน และเป็นผู้ดำเนินงานทางการเมืองมาแล้วรอบด้าน

เสียงประกาศปาวๆของชายผู้นี้มันสะท้อนความไม่เอาไหนของสิ่งที่ท่านเป็นออกมาทั้งหมดทั้งสิ้น

นับช่วงเวลาที่นายพลผู้นี้มีชีวิตอยู่บนผืนแผ่นดิน
คิดโดยไม่ผ่านสมองก็คิดออกว่า ..
มีชีวิตอยู่เพื่อสร้างความเสียหายให้กับแผ่นดินเกิดเพียงอย่างเดียวจริงๆ

.............ขอรำพึงผ่านไปยังอำนาจที่สาม
ผู้กำลังหลงอยู่บนเส้นทางชี้เป็น-ชี้ตาย โดยมิได้คิดชี้ผิด-ชี้ถูก
ผู้กำลังโลดแล่นอยู่บนถนนแห่งตัวอักษร จนใกล้แหกโค้งแห่งความชอบธรรมไปทุกขณะจิต

เมื่ออีกสองอำนาจสูญเสียความเป็นไปแห่งวิถี
อำนาจที่สามคือผู้ที่เข้ามาสวมทับความได้เปรียบเพียงเพื่อสร้างสถานะตนให้สูงขึ้นไป
เป็นการสูงโดยยกตนเองและย่างเหยียบผู้อื่น
จนทำให้เชื่อได้ว่าท่านคือผู้ที่ปูทางให้บ้านเมืองเดินมาทางตันทางนี้
อย่างมิใช่เหตุบังเอิญ ...

วฒน
http://www.prachatai.com/webboard/topic.php?id=696847

ไม่มีความคิดเห็น: