วันศุกร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

๏ ลมกรกฏ ๚ะ๛

...
๏ สายลมเอย,สายลมพ้อกรกฏ
พัดพาความหมดจดไปถึงไหน
ไยพัดพาอ้างว้างเสียห่างไกล
รักเถอะได้แต่ร่ำพร่ำทวงถาม

๏ หอบหัวใจหนึ่งดวงนี้หวงหา
หากคิดถึงมากกว่าเกินกล่าวห้าม
หนที่ใจหดหู่ทุกครู่ยาม
คิดถึงความคำนึงพึ่งแอบอิง

๏ รักห่วงหาเงียบเหงาถึงเราสอง
โลกที่เคยประคองคล้ายหยุดนิ่ง
ความฝัน,ที่ฝันเห็นไม่เป็นจริง
ลมแผ่วผล็อยอ้อยอิ่งในลำนำ

๏ ไกลออกไปแล้ววันอันแสนหวาน
ทุ่งแห่งดอกรักบานเคยชื่นฉ่ำ
รักที่เคยถกถ้อยเรียงร้อยคำ
ตาที่คอยตอกย้ำถึงน้ำนวล

๏ ทกสะท้อนความหมายเพียงพรายแผ่ว
หรือพัดพาไปแล้วไม่พัดหวน
ฤดูกาลอ่อนไหว,ใครเรรวน
วอนเถอะลมพัดหวนทบทวนรัก๚ะ๛

วฒน 4 ก.ค.51
http://www.prachatai.com/webboard/topic.php?id=697062

ความเห็นที่ตามติด
วฒน...
ไกลออกไปแล้ววันอันแสนหวาน
ทุ่งแห่งดอกรักบานเคยชื่นฉ่ำ
รักที่เคยถกถ้อยเรียงร้อยคำ
ตาที่คอยตอกย้ำถึงน้ำนวล

นางอาย...
อิ่มอารมณ์ได้อ่านกลอนแสนหวาน
ทรมานเจ้าแล้วใยรอหวน
เจ้าน้ำนวลที่กล่าวถึงใจเรรวน
อย่าคร่ำครวญโหยหาอาลัยนาง
...
ปล.กลอนเศร้าเหมือนคนอกหัก....นะน้องแมวอิน

...
medpore

สายลมเอยกรกฎอย่าหมดรัก
สงสารหนุ่มอกหักบ้างเถิดหนอ
จงพัดหวนทวนรักร่วมถักทอ
อย่าให้พ้ออ้างว้างเสียห่างไกล

จงหอบเอาใจทั้งดวงที่ห่วงหา
กลับคืนมาให้หายเหงาเศร้าได้ไหม
ให้ลำนำแผ่วหวานซ่านซึ้งใจ
ขับกล่อมฝันปลุกไฟให้ลุกแรง

จงเก็บดอกรักไว้แนบใจเถิด
ให้บรรเจิดผลิบานประสานแสง
ได้ถกถ้อยร้อยคำย้ำแจกแจง
ร่วมแถลงความนัยผ่านสายตา

คุณ วฒน พาอกหักแต่หัววันเลยแฮะ
ว่าจะโพสต์เป็นคนแรกเพื่อรักษาแชมป์อกหักแห่งประเทศไทย
โดนเจ้าเหมียวลายตัดหน้าจนได้นิ
โหย โดนแซงอีกเพียบ
นั่นสิ ถอดรหัสถูกป่าวแฮะ

...
medpore
สายลมเอยกรกฎอย่าหมดรัก
สงสารหนุ่มอกหักบ้างเถิดหนอ
จงพัดหวนทวนรักร่วมถักทอ
อย่าให้พ้ออ้างว้างเสียห่างไกล

นางอาย...
สงสารเอยหนุ่มน้อยบอกอกหัก
ถูกคนรักทอดทิ้งหายไปไหน
บูรินาพี่สาวขอปลอบใจ
อย่าพัดไปน้องเราเศร้าอาดูร
....

ไม่มีความคิดเห็น: