โลกยังยิ้มให้เธอใช่หรือเปล่า ?

...
๏ เข้าสู่ยุคสมัยยุคไทยทุกข์
ในวันที่ความชั่วชุกชุมสยาม
วานนี้ความสุขถูกคุกคาม
ปรากฏเลวล้นหลามปรากฏการณ์

๏ เหตุจากความเจ็บปวดผู้รวดร้าว
เลิกเรียกร้องเรื่องราวมาตรฐาน
อ้างอิงถึงปรารถนาหรือสามานย์
มันก็มืดแปดด้านเหมือนเหมือนกัน

๏ โลกยังยิ้มให้เธอใช่หรือเปล่า
ท่ามกลางความโศกเศร้าเราจะฝัน
อีกสักกี่เหนื่อยล้าจักฝ่าฟัน
ชีวิตท่านเดิมพันด้วยชอบธรรม

๏ ลืมตาเถิดความรักพยักหน้า
ลุกขึ้นปาดน้ำตาความเจ็บช้ำ
ไม่มีหรอกคนหยาบพ้นบาปกรรม
แค่เส้นทางเพลี่ยงพล้ำอย่าคร่ำครวญ

๏ แม้นหมิ่นแหมงคลางแคลงแสงสว่าง
ยังรอแสงรุ่งสางนั้นคืนหวน
ปรารถนาใจบรรจบการทบทวน
นักเดินทางผู้เดินสวนชะตากรรม๚ะ–

๏ หากไม่เหลืออะไรให้ทำ ก็ทำใจ !

วฒน
http://www.prachatai.com/webboard/topic.php?id=705081