วันพฤหัสบดีที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

หนึ่งใจ..เดียวกันเลย

...
หนึ่งใจ..เดียวกันเลย
[ Why the miracle happy ]

๏ เมื่อความมหัศจรรย์นั้นพันลึก
แสดงออกทางรู้สึกไม่รู้สม
ปรากฏการณ์กราดก้องร้องระงม
โลกไม่ยินนิยมในนิยาย

๏ จวนหมอกจากศรัทธาจักพร่าพร่าง
จงรอเถิดรุ่งสางแม้จางสาย
วันนี้ใจยื้อแย่งจนแพร่งพราย
มือหนึ่งนั่นผึ่งผายหนึ่งว่ายวาร

๏ อุดมคติแตกร้าวเรื่องราวรอบ
คุกได้ขังคำตอบครอบวิหาร
แตกต่างแห่งความหวังอลังการ
สู่เส้นทางสามานย์ไม่เว้นวาย

๏ รักโอบกอดอ้างว้างกลางสายหมอก
โศกอีกกี่ระลอกสูญสลาย
เพียงเงาน้ำสะท้อนฟ้าน้ำตาพราย
มหัศจรรย์สุดท้ายยังเฝ้ารอ ๚ะ๛


........

๏ ชายผู้ก้าวข้ามซากปรัก,พยักหน้า
ผ่าน โลก,โชคชะตา,การร้องขอ
ความทรงจำตอกย้ำน้ำตาคลอ
ลึกในคำตัดพ้อ ..ยังเงียบงัน

๏ เลือนยิ้มในใบหน้ากลางฝ้าหมอก
หมายลืมความช้ำชอกลืมความฝัน
โลกในความเป็นหนึ่งเพื่อดึงดัน
ง่ายดายเพียงเท่านั้นหรือหัวใจ ?

๏ โลกในความเป็นหนึ่งเพียงดึงดัน
หนึ่งใจเดียวกันนั้นนั่นหรือใจ ?

โดย วฒน.
http://www.prachatai.com/webboard/topic.php?id=703022

ไม่มีความคิดเห็น: