วันอังคารที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551

๏ ไม่หวั่นแม้วันมามาก ๚ะ๛

...
๏ โดยสงบเปิดเผยและปราศจากอาวุธ
กองกำลังบริสุทธิ์ไร้เดียงสา
วันนี้ทุกชนักมันปักคา
เบื้องหลังระบอบอนาธิปไตย

๏ จะซึมซับสักกี่ชั้นมันก็ชั่ว
มหานครหวาดกลัวความมักใหญ่
จากผ้าสีฟ้าถึงผ้าอนามัย
เจ้ายังปรารถนาสิ่งใดประเทศนี้

๏ หลับสนิทตลอดคืนหรือขื่นขม
ช่วยรองรับความโสมมน่าบัดสี
เที่ยวอ้างอวดความจงรักและภักดี
หลังพิงวังมั่งมีแล้วกี่คน

๏ สารพัดความวิบัติแห่งปัจเจก
กลางสงครามตัวเลขอันสับสน
อำนาจเถื่อนก่อกล้าจลาจล
ตาที่ตื่นลืมตนลืมกลไก

๏ นี่แหละซากปรักหักพังผู้สิ้นคิด
ผู้นำพาวิปริตแห่งยุคสมัย
รั้นจะทรงคุณค่าประชาไท
เมื่อสามานย์จัญไรนั้นเท่าเทียม

๏ กลัวความเป็นสามัญกระสันหนี
อาศัยความมีสามีคอยสอดเสี้ยม
เมืองร้อนลุกเป็นไฟก็ไหม้เกรียม
ท่ามกลางมุมกรอบเหลี่ยมหายนะ

๏ ก่อนสถาปนาความเป็นสุขกลางทุกข์ถม
อย่าได้หลงชื่นชมสันหลังหวะ
เหนื่อยแล้วท่านพระเจ้าขา อารยะ
พูดอะไรบ้างซีวะ!มันเงียบโว้ย .... ๚ะ๛

Happy Birthday Jesus
วฒน. 2 ธค 51
http://www.prachatai.com/webboard/wbtopic.php?id=755064

ไม่มีความคิดเห็น: